لذتهاي معنوي

هم به امير علي، پسر قشنگم و هم به همه بچه های ایران زمین و تمام بچه هاي دنیا بهترینها رو از خدا برای همهاین کوچولوها میخوام:

تا حالا راجع به لذتهای معنوی زیاد شنیده بودم، لذتهایی که شاید کمتر تجربه شده باشند ولی همیشه وجود داشتند.عرفا از لذتهای معنوی در لحظات عبادت و بندگی خدا گفتند و ما در زندگی پیامبران و امامان از این لذتها شنیدیم.... شاید تنها تجربه لذت معنوی خودم  لحظه قشنگ دم افطار بود.... تا اینکه خداوند پسری به من داد......

لحظاتم سرشار از لذتهای معنوی شد، لذتهایی که تا مادر نشوی حتی ذره ای از اون رو حس نمیکنی... لحظه درآغوش کشیدن فرزند، لحظات شیر خوردن، خندیدن و.... و حالا قشنگترین لحظه های زندگیم اون موقعیه که پسرم میاد و میگه: "دست" دستم رو دراز ميكنم وباهام دست ميده.... یا اون لحظه کفش پوشیدنش و يا دمپايي پوشيدنش و گفتن كلمه جويج يعني سوئيچ رو بده بريم پاركينگ و ماشينو روشن كنيم.......

لحظه خریدن یک آب ميوه در پارک و نشستن و با هم خوردن ، لحظه حمام كردن پسرم ،كه عاشق آب بازيه، لحظه تماشاي برنامه عمو پورنگ  كه حتي پلك هم نمي زنه ، لحظه قايم موشك بازي با بابايي ، لحظه اي كه از روي صنلي ميره بالا و بعدش ميره روي ميز ناهار خوري و بعدش ميره روي اپن ميشينه و كارهاي خطرناكي از اين دست ، لحظه اي كه وقتي ازش ميپرسم ماماني رو چند تا دوست داري برميگرده و با شيرين زبوني خاصي ميگه ده تا ، لحظه اي كه وقتي ازش ميپرسم امير علي جان ساعت چنده ، مچ دستشو نگاه ميكنه و ميگه دو، لحظه اي كه وقتي مي پرسم لباست چه رنگيه و تو چقدر زيبا ميگويي قيمز ( قرمز )  لحظه اي كه وقتي بابايي داره نماز ميخونه ، مي ري پيشش و تو هم شروع ميكني به نماز خواندن و زير لب آروم يه چيزايي ميگي وبعد ميري سجده قربون اون نماز خوندنت برم باهوش مامان .....

لحظه سفارش دادن بستنی و با هم خوردن... که برای هر یک قاشقش اینقدر قربون صدقه پسرم ميرم كه نگو"و خدا را صدها هزار مرتبه شکر، که این توفیق رو نصیب من کرد که با وجود پسرم لحظه های قشنگ معنویت رو تجربه کنم و من به واسطه این همراه کوچک، روز به روز بزرگ و بزرگتر بشم.