روزهاي كودكي

اي كاش هميشه در دوران بچگي مي مانديم جايي كه تنها صدايي كه آراممان ميكرد صداي دلنواز مادر بود ، جايي كه تنها نگاهي كه به ما نشان ميداد كه چون كوه در پس تو ايستاده ام نگاه پر صلابت پدر بود ، جايي كه شيريني لحظه هاي ناب كودكي هميشه به يادگار مي ماند ، جايي كه صداي بازي فوتبال و هفت سنگ و الك دو لك و .... در فضاي كودكيم مي پيچيد ، جايي كه مي توانستي راحت بخندي واشك همه رو در بياري( چون من خيلي شلوغ بودم ) ، جايي كه محبتها و دوست داشتنها در چهره بود و قلبها سرشار از عشق ، جايي كه آخر بازي كودكانه مان به دور كرسي مادرجون و گوشواره گيلاس هاي درخت خانه آقا جون ختم ميشد ، چه خوب بود دوران كودكيمان و چه زود گذشت لحظه هاي فرشته بودنمان و اي كاش ميشد دوباره برگشت به كوچه هاي هميشه شاد و پرسه زد ميان تمام خاطرات تلخ و شيرين كودكي ، كاش در دوران كودكي مي مانديم ، جايي كه نياز به دروغ نبود جايي كه نياز به فخر فروشي نداشتيم، جايي كه همه و همه يكسان بوديم درست مثل كودكي هايمان ........

امير علي و حسين جان عزيز ، كودكي هايتان را هميشه به يادگار داشته باشيد تا شايد روزي همانند من بخواهيد آنها را به رخ اين بزرگ شدن ها بكشيد ، كودكي هايتان را هميشه حفظ كنيد تا كه شايد يادتان نرود روزي فرشته اي بوديد در دستان ما و سعي كنيد هميشه فرشته بمانيد ، در اين دنيا از دوست داشتنها نترسيد ، از افتادنها هراس نداشته باشيد همانطور كه در كودكي نمي ترسيد و بي ريا و عاشقانه دوست داشتن را برايمان معنـي مي كنيد ، همانطور كه با هر زمين خوردن دوباره مي ايستيد و به روي ما لبخند ميزنيد ، 

اي كاش هميشه در دوران بچگي مي مانديم ، جايي كه خالصانه ترين محبتها ميانمان رد و بدل ميشد دلم برايکودکيم تنگ شده ....  براي روزهايي که باور ساده اي داشتم.

                                                                                                                 دل نوشته بابايي